รีเนียม / โลหะรีเนียม

เกี่ยวกับโลหะรีเนียมบริสุทธิ์ (เรื่อง) และโลหะผสมรีเนียม

รีเนียมถูกค้นพบใน 1925 โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันชื่อว. Noddack, เดอะ. Berg และ Ida Tacke ในเบอร์ลิน.

รีเนียมได้รับการตั้งชื่อตาม “แม่น้ำไรน์”, ชื่อละตินสำหรับแม่น้ำไรน์. มันเป็นองค์ประกอบที่หายาก (ความอุดมสมบูรณ์ 4 x 10 4 ppm ในเปลือกโลก) และไม่เกิดปริมาณในแร่ใด ๆ. พบในแร่ที่มีโมลิบดีนัมซึ่งสามารถกู้คืนได้ง่าย. โลหะได้มาจากการลดไฮโดรเจนของเกลือโพแทสเซียมเปอร์เรเนต, ได้จากการตกตะกอนของไอออนเปอร์เรเนต (ReO4) – จากสารละลายออกซิไดซ์.

รีเนียมเป็นโลหะสีเงินซึ่งทนทานต่อการกัดกร่อนและการเกิดออกซิเดชั่น แต่จะทำให้มัวหมองอย่างช้าๆในอากาศชื้น. ละลายได้ในกรดไนตริกและซัลเฟอร์. การใช้งานสำหรับโลหะรวมถึงการใช้เป็นองค์ประกอบผสมกับทังสเตน, โลหะผสมที่เกิดขึ้นมีความต้านทานไฟฟ้าสูงมากทำให้เหมาะสำหรับเส้นใยไฟฟ้า. รีเนียมมีจุดหลอมเหลวสูงมาก (3,180° C) และใช้ในเทอร์โมคัปเปิลที่มีอุณหภูมิสูง, หน้าสัมผัสไฟฟ้าและเทอร์มิสเตอร์. รีเนียมเป็นโลหะทนไฟทรานซิชันที่มีค่าโมดูลัสความยืดหยุ่นสูงสุดของโลหะทนไฟทั้งหมด (420 เกรดเฉลี่ย). โลหะผสมรีเนียมและรีเนียมมีลักษณะเฉพาะที่มีจุดหลอมเหลวสูง, โมดูลิความยืดหยุ่นสูงและคุณสมบัติเชิงกลที่อุณหภูมิสูงดีเยี่ยม. โลหะผสมรีเนียมที่พบมากที่สุดคือโมลิบดีนัม 41% รีเนียม (Mo41% Re) และโมลิบดีนัม 47.5% รีเนียม (Mo-47.5% Re).

ข้อมูลข้างต้นเพื่อเป็นข้อมูลเท่านั้น. โลหะผสมนกอินทรีจะไม่รับผิดชอบต่อความถูกต้องของเนื้อหาหรือแอปพลิเคชันเหล่านี้. ภาพวาดส่วนหนึ่งเสร็จแล้วอาจถูกส่งต่อไปบุคคลสามสำหรับการจ้าง.